Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ononis spinosa subsp. antiquorum & Ludwigia peploides

fotò
fotò
Estanco-biòu

Ononis spinosa subsp. antiquorum

Fabaceae Leguminosae

Àutri noum : Tanco-biòu, Restanco-biòu, Avagoun, Ajagoun, Lènte.

Noms en français : Bugrane épineuse, Bugrane des anciens.

Descripcioun :
Aquesto planto pulèu bèn couneigudo, trachis dins la garrigo, tepiero seco e ermas. Dins li champ, emé sa forto racino fasié tanca l'arraire adounc li biòu, d'ounte lou noum; la subsp. presentado eici, dóu miejour de Prouvènço, èi di proun espinouso.

Usanço :
L'estanco-biòu èi couneigu desempièi li gre (Galien) pèr faire parti li graviho dóu ren ; defèt, la racino èi proun diuretico (mai sènt proun marrit). La planto èi vertuouso tambèn contro lou ràumi de pèu (eczema) bonodi si prouprieta anti-enflamativo. Èi peréu anti-bateriano (gagarisme pèr lou mau de gorjo), lucho contro li champignoun e mai enca.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ononis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 12 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Garrigo - Tepiero seco - Roucaio - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Ononis spinosa subsp. antiquorum (L.) Arcang., 1882

fotò
fotò
Jussìo(-fausso-bourtoulaigo-d'aigo)

Ludwigia peploides

Onagraceae

Nom en français : Jussie rampante.

Descripcioun :
La jussìo es uno planto envahissènto que trachis dins lis aigo morto e li roubino. Nous vèn d'Americo de l'uba e pren la plaço, pau à cha pau, de nòsti planto d'aigo. Se recounèis à si flour jauno, si fueio lusènto e à si lòngui cambo pegouso. Isto uno meno proche, la jussìo-di-gràndi-flour qu'a d'estipulo en pouncho e pas redouno e que li petalo se recuerbon. La subsp. qu'es au nostre, ié dison montevidensis (2n = 16).

Usanço :
A bessai d'ùni prouprieta mau couneigudo, mai s'avès lou courage, la fau derraba tre que n'en vesès.

Port : Erbo
Taio : 0,2 à 2 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ludwigia
Famiho : Onagraceae


Ordre : Myrtales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Jun à nouvèmbre

Liò : Aigo - Roubino - Ribiero - Palun
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Óurigino neoutroupicalo
Ref. sc. : Ludwigia peploides (Kunth) P.H.Raven, 1963

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
CC
C
C
ges
ges
ges
ges

Ononis spinosa subsp. antiquorum & Ludwigia peploides

C
CC
R
CC
R
ges
R
ges

Coumpara Estanco-biòu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Jussìo(-fausso-bourtoulaigo-d'aigo) emé uno autro planto

fotò